با عقل و عرف که نگاه به این حدیث میکنیم شبهه ای در ذهن زنده میشود که ایا صحیح است با یک بشارت بهشت واجب شود ؟
حقیقت ماجرا اینست که بهشت به شهادت اهل بیت و به شهادت قران تنها با تقوا و ایمان و عمل صالح است که بر شخص واجب الدخول میشود
اما اصل روایت چیست؟
اصل روایت اینست که روزی پیغمبر در مسجد قبا و در جمع اصحاب نشسته بودند و فرمودند (الان شخصی وارد مسجد میشود و سوال من را جواب میدهد که بهشت بر او واجب میشود)
اصحاب برای کسب این فضیلت از مسجد خارج شدن و جماعتی دوباره به مسجد وارد شدن که در اون جماعت ابودر غفاری هم اضافه شده بود
پیغمبر اکر فرمودند:(کدام یک از شما پایان ماه آذار را میداند و به من خبر میدهد؟) از اصحاب کسی پاسخگو نبود که ناگاه ابوذر در جواب رسول خدا عرض کرد که ماه اذار یکی از ماه های رومی است که پایانش همین امروز است و با پایان ماه صفر مصادف شده است.
پیغمبر خدا فرمودند:(این را میدانستم، فقط میخواستم خبری بدهم که تو اهل بهشت هستی و هر کس با تو دشمنی کند با من و خدا دشمنی کرده و هر کس با تو دوستی کند با من و خدا دوستی کرده است)
یعنی این روایت فقط در شان و فضیلت ابودر غفاری گفته شده است که فردی صالح و مومن بود و مربوط به بشارت دهندگان اخر ماه صفر نمیشود.
والسلام
محمد دهقان شادکامی