به نام خدا
روزی روزگاری
خاطرات غلامعباس حسن پور
قسمت بیست و چهارم
روز بیست و هفت اسفند ۱۳۶۲ از اراک با بیمارستان تماس گرفته و جویای حال برادر شدم ، گفتند که حالش بد نیست .
دوباره روز بیست و هشتم تماس گرفتم گفتند حالش وخیم شده است و بار سوم در روز بیست و نهم اسفند جویای حال غلامحسین شدم که گفتند متاسفانه هم اینک ایشان به شهادت رسیده است و تبریک و تسلیت گفتند .
متاثر شده و گریه کردم و شهادت برادرم را از خانواده مخفی نگاه داشتم چون شب عید نوروز بود و نمی خواستم که خانواده و اقوام عزادار باشند و منتظر ماندم که پیکر شهید به اراک برگردد چهار پنج روز خبری از پیکر شهید نشد یکی از اقوام که در معراج شهدای قم مشغول خدمت بود اینجور بیان نمود که روی تابوت شهید نوشته شده بود غلامحسین حسن پیر گوندی در صورتی که اسم شناسنامه ای شهید غلامحسین حسن پور کودزری بود .
با اعزام نیروی سپاه اراک تماس گرفته بودند و آنها هم گفته بودند ما فردی به نام حسن پیر گوندی به جبهه اعزام نکرده ایم .
پیکر شهید ناشناخته اعلان و موقتا و بلاتکلیف در سردخانه معراج شهدای قم نگهداری
می شده است تا هویت شهید مشخص گردد .
قوم و خویش خانواده ما که در معراج شهدای قم خدمت می کرد گفت که من صورت غلامحسین به دقت نگاه کردم و چون قبلاً ایشان را دیده بودم به مسئول معراج گفتم احتمالاً این شهید از اقوام ما و اسم ایشان اشتباه نوشته شده است با سپاه اراک تماس گرفته و مشخص شد که پیکر این شهید همان غلامحسین حسن پور کودزری فرزند ولی الله است .
پیکر شهید به اراک انتقال یافت و با تشییع با شکوه مردم اراک در بهشت زهرای اراک به خاک سپرده شد .
روح شهید غلامحسین حسن پور و دیگر شهدای عملیات خیبر شاد و قرین رحمت و راهشان پر رهرو باد و خداوند روح تمام شهدای دفاع مقدس و مقاومت اسلامی را شاد و قرین رحمت فرماید .
خاطره ادامه دارد…